or reload the browser
Thursday, 8 October 2020
Friday, 31 July 2020
Wednesday, 22 July 2020
Saturday, 11 July 2020
Wednesday, 4 July 2018
Thursday, 12 April 2018
தேசபக்தியும், மனிதநேயமும் - தொடச்சி 17
" அப்பா அப்பா ", என்று ஓடிவரும் ஜெகனின் குழந்தைகள் ராகவனை சற்று உலுக்கின. தன்னை மறந்து அவன் சிரித்தான்.
அன்பின் சன்னிதானத்தில் அடிபணியாதவர் எவரும் உண்டோ?
கடந்த கால நினைவு அலை மெல்ல மெல்ல வந்து கண் முன்னே ஊசலாட ராகவன் சற்று நெகிழ்ந்து காணப்பட்டான்.
நேரம் செல்ல செல்ல அவன் அங்கு இல்லை..
மெல்ல மெல்ல கண்களை விழித்தான்.
அன்னையின் மடி மீதினிலே அமர்ந்து இருந்தான்.
அன்னை தெய்வம் சோறு ஊட்டியது.
உண்டு களித்தவன் விளையாட சென்றான்.
சிறிது நேரத்திலே அங்கு எவ்விடம் நோக்கிலும் ஒரே இரத்தகளறி...
கண்டு மிரண்ட கன்று அன்னையைத் தேடியே ஓடியது.
பல தடைகளைத் தாண்டி வீட்டினுள் நுழைய அன்னை அங்கே இரத்த வெள்ளத்தில் மிதந்து கொண்டிருந்தார்.
அம்மா அம்மா என்று கதறி அழுதான் ராகவன்.
அம்மா எழுந்து கொள்ளவே இல்லை..
அப்பா வந்தார். அப்பாவிடம், " அம்மா எழுந்திரிக்க மாட்டேங்காங்க அப்பா ", என்றே கதறி அழுதான்.
தன் மனைவி இலட்சுமியை தொட்டு பார்த்த தங்கராஜ், " உங்க அம்மா இறந்துட்டாங்க பா.",என்று தன் மகனை வாரி நெஞ்சோடு அணைத்துக் கொண்டார்.
கோபமான தங்கராஜ் காரணமானவர்களை பழிவாங்க நினைத்தார்.
அதனால், தன் மனைவியின் தகனம் முடிந்த கையோடு அரிவாளை எடுத்துக் கொண்டு பழிவாங்க கிளம்பினார்.
அந்த ஏரியாவில் இருந்த இரவுடிகளை எல்லாம் விரட்டி விரட்டி வெட்டிக் கொன்றார்.
கொன்று முடித்து போலீசில் சரணடைந்தார். அவருக்கு தூக்குத்தண்டனை கிடைத்தது.
அப்போது தான், தன் மகனை நினைத்தார். மிகவும் வருந்தினார். கடைசியாக தன் மகனின் முகத்தை பார்க்க அவனை அழைத்து வர சொன்னார்.
கடந்த கால நினைவு அலை மெல்ல மெல்ல வந்து கண் முன்னே ஊசலாட ராகவன் சற்று நெகிழ்ந்து காணப்பட்டான்.
நேரம் செல்ல செல்ல அவன் அங்கு இல்லை..
மெல்ல மெல்ல கண்களை விழித்தான்.
அன்னையின் மடி மீதினிலே அமர்ந்து இருந்தான்.
அன்னை தெய்வம் சோறு ஊட்டியது.
உண்டு களித்தவன் விளையாட சென்றான்.
சிறிது நேரத்திலே அங்கு எவ்விடம் நோக்கிலும் ஒரே இரத்தகளறி...
கண்டு மிரண்ட கன்று அன்னையைத் தேடியே ஓடியது.
பல தடைகளைத் தாண்டி வீட்டினுள் நுழைய அன்னை அங்கே இரத்த வெள்ளத்தில் மிதந்து கொண்டிருந்தார்.
அம்மா அம்மா என்று கதறி அழுதான் ராகவன்.
அம்மா எழுந்து கொள்ளவே இல்லை..
அப்பா வந்தார். அப்பாவிடம், " அம்மா எழுந்திரிக்க மாட்டேங்காங்க அப்பா ", என்றே கதறி அழுதான்.
தன் மனைவி இலட்சுமியை தொட்டு பார்த்த தங்கராஜ், " உங்க அம்மா இறந்துட்டாங்க பா.",என்று தன் மகனை வாரி நெஞ்சோடு அணைத்துக் கொண்டார்.
கோபமான தங்கராஜ் காரணமானவர்களை பழிவாங்க நினைத்தார்.
அதனால், தன் மனைவியின் தகனம் முடிந்த கையோடு அரிவாளை எடுத்துக் கொண்டு பழிவாங்க கிளம்பினார்.
அந்த ஏரியாவில் இருந்த இரவுடிகளை எல்லாம் விரட்டி விரட்டி வெட்டிக் கொன்றார்.
கொன்று முடித்து போலீசில் சரணடைந்தார். அவருக்கு தூக்குத்தண்டனை கிடைத்தது.
அப்போது தான், தன் மகனை நினைத்தார். மிகவும் வருந்தினார். கடைசியாக தன் மகனின் முகத்தை பார்க்க அவனை அழைத்து வர சொன்னார்.
Friday, 16 March 2018
Wednesday, 7 March 2018
Tuesday, 14 February 2017
பண்பாடு, கலாச்சாரம் - ஒரு சிந்தனை
பெண்கள் தங்கநகைகளை விரும்பி அணிவார்கள்..
எதற்காக விரும்பி அணிகிறார்கள் என்று கேட்டால் அழகுக்காக, பெருமைக்காக, கௌரவத்திற்காகவென்று அடிக்கிக் கொண்டே செல்வார்கள்...
அந்த தங்க நகைகளை எப்போதும் அணிவார்களா? என்றால் அணிய மாட்டார்கள்...
தேவைப்பட்டால், ஏதாவது கல்யாணத்திற்கு, சுப காரியங்களுக்குச் சென்றால் மட்டுமே அணிவது வழக்கம்...
இதைப்பற்றி நான் ஏன் கூறுகிறேன் என்றால் நம்மில் பலர் இந்த தங்கநகையைப் போன்ற பண்பாடு மற்றும் கலாச்சாரத்தை வெறும் பெருமைக்காக கடைப்பிடிக்கிறோம்...
அது மிகவும் தவறான புரிதல்...
ஏனென்றால் நாம் பின்பற்றும் பண்பாடு, கலாச்சாரம் தான் நம் வாழ்க்கை என்று நாம் உணரவில்லை...
பண்பாடு, கலாச்சாரமென வாய் கிழிய பேசிவிட்டு, அதைச் சில நேரங்களிலும் பின்பற்றுவதும்,
பல நேரங்களில் ஒதுக்கிவிடுவதும் எவ்வளவு கேவலமான செயல் என்று அறிவீர்களா???...
பண்பாடு, கலாச்சாரம் என்ற வார்த்தைகளும், அறநெறிகளும் வெறும் பெருமைக்கானவை மட்டுமல்ல...
அவைதான் வாழ்க்கை...
வார்த்தைகளால் ஒருவர் , " ஒருவனுக்கு ஒருத்தி ", என்று கூறிவிட்டு, திரைமறைவில் பல பெண்களோடு வாழ்கிறாரென்றால் அதைவிட கேவலமான செயலேதும் உண்டா???...
நம்முடைய பண்பாடு, கலாச்சாரம் தான் நம் வாழ்க்கை...
அப்படியெனில் நம் பின்பற்றும் கலாச்சாரம், பண்பாடு எப்படிப்பட்டதாக இருக்க வேண்டும்? என்பதை சிந்திக்க வேண்டியதும் முக்கியமல்லவா....
சரி, வாருங்கள்... அதைப்பற்றியும் சிந்தித்துத் தெளிவு பெறுவோம்...
ஆதிமனிதன் ஆடையின்றி அலைந்து வாழ்ந்தான்.
அதுவும் ஒரு பண்பாடுதான்..
அதற்காக அதை நாம் பின்பற்ற இயலுமா?
அவ்வாறு பின்பற்றினால் சமுதாயத்தில் என்ன நிகழும்?? என்பதை சற்றே சிந்தித்துப் பாருங்கள்...
பண்டைய காலத்தில் அரசர்கள் பல திருமணங்கள் செய்வார்கள்..
அவர்கள் இன்பமாக வாழ தங்களுடைய அரண்மனையில் அந்தப்புரம் வைத்திருப்பார்கள்...
மது உண்டு மகிழ்வார்கள்...
அதுவும் ஒரு பண்பாடுதான்..
கலாச்சாரம் தான்...
அதற்காக அதை நாம் பின்பற்றலாமா???...
கூடாது...
ஒரு காலத்தில் மனிதர்கள் சிந்திப்பதே குற்றமென்று கூறி அதற்கு தண்டனையும் வழங்கினார்கள்..
அதைக் கலாச்சாரம், பண்பாடென பின்பற்றலாமா???..
கணவனை இழந்த பெண்கள் உடன்கட்டை ஏறுதல், பெண் சிசுக் கொலை என்ற கொடுமையான செயல்களெல்லாம் கலாச்சாரம், பண்பாடென்ற பெயரில் உலக வரலாற்றில் அரங்கேற்றப்பட்டு இருக்கின்றன...
அவற்றையெல்லாம் நாம் பண்பாடு, கலாச்சாரமாகப் பின்பற்றலாமா????...
கூடாது...
வரலாற்றை ஆராய்ந்தால் எண்ணற்ற மனிதத்தன்மையற்ற செயல்கள் தான் பண்பாடு, கலாச்சாரமென அரங்கேற்றப்பட்டு இருக்கின்றன...
அவற்றையெல்லாம் எடுத்துரைத்து விளம்பரம் செய்வதற்காக நாம் இக்கட்டுரையைச் சிந்திக்கவில்லை...
எழுதவில்லை...
நாம் பின்பற்றும் கலாச்சாரம், பண்பாடு சக உயிர்களையும், குற்றமில்லாத உணர்வுகளையும் மதிப்பதாக இருக்க வேண்டும்...
பண்பாடு மற்றும் கலாச்சாரத்தில் ஒழுக்கத்திற்கே முதலிடம் கொடுக்கப்பட வேண்டும்...
சாதி, மதம், இனம், மொழி, நாடு போன்ற வேற்றுமைகள் முற்றிலும் நீக்கப்பட்ட கலாச்சாரம், பண்பாட்டை பின்பற்ற வேண்டும்...
அன்பால், கருணையால் மனித சமுதாயம் இயற்கையோடு ஒன்றி வாழ்தல் வேண்டும்...
தனக்கு குடிதண்ணீர் எவ்வளவு இன்றியமையாததோ, அதுபோல தான் சக உயிருக்கும் குடிதண்ணீர் இன்றியமையாததாக இருக்குமென்ற உணர்வு ஒவ்வொருவருக்கும் இருக்க வேண்டும்...
அத்தியாவசியத் தேவைகள் மறுப்பின்றி யாவருக்கும் கிடைக்கப் பெறுதல் வேண்டும்...
ஊழல், கொலை, கொள்ளை, கற்பழிப்பு, பொய் போன்ற குற்றங்களுக்குச் சிறிதும் இடமளிக்காத பண்பாடு, கலாச்சாரத்தைப் பின்பற்ற வேண்டும்...
வியாபாரத்திற்காகக் கூட தீங்கு விளைவிக்கும் பொருட்களை விற்பனை செய்தல் கூடாது..
உற்பத்தி செய்தல் கூடாது....
பொழுதுபோக்கிற்காகக் கூட பண்பாடு, கலாச்சாரத்தை மீறும் திரைப்படங்களை திரையிடுதல் கூடாது...
நல்ல பகுத்தறிவின் துணையோடு நல்லதொரு பண்பாடு, கலாச்சாரத்தை முதலில் வடிவமைக்க வேண்டியதும் நம்முடைய அவசியத் தேவையாகிறது....
நல்லதொரு பண்பாடு, கலாச்சாரமே நல்லதொரு மனித சமுதாயம் காண அடித்தளமிடும்...
ஏனெனில் முன்பே கூறியிருக்கிறேன்,
நம்முடைய பண்பாடு, கலாச்சாரம் தான் நம் வாழ்க்கையென்று...
ஒருவேளை நம்முடைய கலாச்சாரம், பண்பாடு தவறான செயல்களால் நிறைந்திருப்பின் நம் வாழ்க்கையும் தவறானதாகவே இருக்கும்...
அன்பு சகோதர, சகோதரிகளே! சிந்தித்துச் செயல்படுங்கள்...
வாழ்க வளமுடன்...
வாழ்க நலமுடன்...
நன்றிகள்...
எதற்காக விரும்பி அணிகிறார்கள் என்று கேட்டால் அழகுக்காக, பெருமைக்காக, கௌரவத்திற்காகவென்று அடிக்கிக் கொண்டே செல்வார்கள்...
அந்த தங்க நகைகளை எப்போதும் அணிவார்களா? என்றால் அணிய மாட்டார்கள்...
தேவைப்பட்டால், ஏதாவது கல்யாணத்திற்கு, சுப காரியங்களுக்குச் சென்றால் மட்டுமே அணிவது வழக்கம்...
இதைப்பற்றி நான் ஏன் கூறுகிறேன் என்றால் நம்மில் பலர் இந்த தங்கநகையைப் போன்ற பண்பாடு மற்றும் கலாச்சாரத்தை வெறும் பெருமைக்காக கடைப்பிடிக்கிறோம்...
அது மிகவும் தவறான புரிதல்...
ஏனென்றால் நாம் பின்பற்றும் பண்பாடு, கலாச்சாரம் தான் நம் வாழ்க்கை என்று நாம் உணரவில்லை...
பண்பாடு, கலாச்சாரமென வாய் கிழிய பேசிவிட்டு, அதைச் சில நேரங்களிலும் பின்பற்றுவதும்,
பல நேரங்களில் ஒதுக்கிவிடுவதும் எவ்வளவு கேவலமான செயல் என்று அறிவீர்களா???...
பண்பாடு, கலாச்சாரம் என்ற வார்த்தைகளும், அறநெறிகளும் வெறும் பெருமைக்கானவை மட்டுமல்ல...
அவைதான் வாழ்க்கை...
வார்த்தைகளால் ஒருவர் , " ஒருவனுக்கு ஒருத்தி ", என்று கூறிவிட்டு, திரைமறைவில் பல பெண்களோடு வாழ்கிறாரென்றால் அதைவிட கேவலமான செயலேதும் உண்டா???...
நம்முடைய பண்பாடு, கலாச்சாரம் தான் நம் வாழ்க்கை...
அப்படியெனில் நம் பின்பற்றும் கலாச்சாரம், பண்பாடு எப்படிப்பட்டதாக இருக்க வேண்டும்? என்பதை சிந்திக்க வேண்டியதும் முக்கியமல்லவா....
சரி, வாருங்கள்... அதைப்பற்றியும் சிந்தித்துத் தெளிவு பெறுவோம்...
ஆதிமனிதன் ஆடையின்றி அலைந்து வாழ்ந்தான்.
அதுவும் ஒரு பண்பாடுதான்..
அதற்காக அதை நாம் பின்பற்ற இயலுமா?
அவ்வாறு பின்பற்றினால் சமுதாயத்தில் என்ன நிகழும்?? என்பதை சற்றே சிந்தித்துப் பாருங்கள்...
பண்டைய காலத்தில் அரசர்கள் பல திருமணங்கள் செய்வார்கள்..
அவர்கள் இன்பமாக வாழ தங்களுடைய அரண்மனையில் அந்தப்புரம் வைத்திருப்பார்கள்...
மது உண்டு மகிழ்வார்கள்...
அதுவும் ஒரு பண்பாடுதான்..
கலாச்சாரம் தான்...
அதற்காக அதை நாம் பின்பற்றலாமா???...
கூடாது...
ஒரு காலத்தில் மனிதர்கள் சிந்திப்பதே குற்றமென்று கூறி அதற்கு தண்டனையும் வழங்கினார்கள்..
அதைக் கலாச்சாரம், பண்பாடென பின்பற்றலாமா???..
கணவனை இழந்த பெண்கள் உடன்கட்டை ஏறுதல், பெண் சிசுக் கொலை என்ற கொடுமையான செயல்களெல்லாம் கலாச்சாரம், பண்பாடென்ற பெயரில் உலக வரலாற்றில் அரங்கேற்றப்பட்டு இருக்கின்றன...
அவற்றையெல்லாம் நாம் பண்பாடு, கலாச்சாரமாகப் பின்பற்றலாமா????...
கூடாது...
வரலாற்றை ஆராய்ந்தால் எண்ணற்ற மனிதத்தன்மையற்ற செயல்கள் தான் பண்பாடு, கலாச்சாரமென அரங்கேற்றப்பட்டு இருக்கின்றன...
அவற்றையெல்லாம் எடுத்துரைத்து விளம்பரம் செய்வதற்காக நாம் இக்கட்டுரையைச் சிந்திக்கவில்லை...
எழுதவில்லை...
நாம் பின்பற்றும் கலாச்சாரம், பண்பாடு சக உயிர்களையும், குற்றமில்லாத உணர்வுகளையும் மதிப்பதாக இருக்க வேண்டும்...
பண்பாடு மற்றும் கலாச்சாரத்தில் ஒழுக்கத்திற்கே முதலிடம் கொடுக்கப்பட வேண்டும்...
சாதி, மதம், இனம், மொழி, நாடு போன்ற வேற்றுமைகள் முற்றிலும் நீக்கப்பட்ட கலாச்சாரம், பண்பாட்டை பின்பற்ற வேண்டும்...
அன்பால், கருணையால் மனித சமுதாயம் இயற்கையோடு ஒன்றி வாழ்தல் வேண்டும்...
தனக்கு குடிதண்ணீர் எவ்வளவு இன்றியமையாததோ, அதுபோல தான் சக உயிருக்கும் குடிதண்ணீர் இன்றியமையாததாக இருக்குமென்ற உணர்வு ஒவ்வொருவருக்கும் இருக்க வேண்டும்...
அத்தியாவசியத் தேவைகள் மறுப்பின்றி யாவருக்கும் கிடைக்கப் பெறுதல் வேண்டும்...
ஊழல், கொலை, கொள்ளை, கற்பழிப்பு, பொய் போன்ற குற்றங்களுக்குச் சிறிதும் இடமளிக்காத பண்பாடு, கலாச்சாரத்தைப் பின்பற்ற வேண்டும்...
வியாபாரத்திற்காகக் கூட தீங்கு விளைவிக்கும் பொருட்களை விற்பனை செய்தல் கூடாது..
உற்பத்தி செய்தல் கூடாது....
பொழுதுபோக்கிற்காகக் கூட பண்பாடு, கலாச்சாரத்தை மீறும் திரைப்படங்களை திரையிடுதல் கூடாது...
நல்ல பகுத்தறிவின் துணையோடு நல்லதொரு பண்பாடு, கலாச்சாரத்தை முதலில் வடிவமைக்க வேண்டியதும் நம்முடைய அவசியத் தேவையாகிறது....
நல்லதொரு பண்பாடு, கலாச்சாரமே நல்லதொரு மனித சமுதாயம் காண அடித்தளமிடும்...
ஏனெனில் முன்பே கூறியிருக்கிறேன்,
நம்முடைய பண்பாடு, கலாச்சாரம் தான் நம் வாழ்க்கையென்று...
ஒருவேளை நம்முடைய கலாச்சாரம், பண்பாடு தவறான செயல்களால் நிறைந்திருப்பின் நம் வாழ்க்கையும் தவறானதாகவே இருக்கும்...
அன்பு சகோதர, சகோதரிகளே! சிந்தித்துச் செயல்படுங்கள்...
வாழ்க வளமுடன்...
வாழ்க நலமுடன்...
நன்றிகள்...
Friday, 7 October 2016
Wednesday, 7 September 2016
Still I Rise!
You may write me down in history
With your bitter, twisted lies,
You may tread me in the very dirt
But still, like dust, I'll rise.
Does my sassiness upset you?
Why are you beset with gloom?
'Cause I walk like I've got oil wells
Pumping in my living room.
Just like moons and like suns,
With the certainty of tides,
Just like hopes springing high,
Still I'll rise.
Did you want to see me broken?
Bowed head and lowered eyes?
Shoulders falling down like teardrops.
Weakened by my soulful cries.
Does my haughtiness offend you?
Don't you take it awful hard
'Cause I laugh like I've got gold mines
Diggin' in my own back yard.
You may shoot me with your words,
You may cut me with your eyes,
You may kill me with your hatefulness,
But still, like air, I'll rise.
Does my sexiness upset you?
Does it come as a surprise
That I dance like I've got diamonds
At the meeting of my thighs?
Out of the huts of history's shame
I rise
Up from a past that's rooted in pain
I rise
I'm a black ocean, leaping and wide,
Welling and swelling I bear in the tide.
Leaving behind nights of terror and fear
I rise
Into a daybreak that's wondrously clear
I rise
Bringing the gifts that my ancestors gave,
I am the dream and the hope of the slave.
I rise
I rise
I rise.
With your bitter, twisted lies,
You may tread me in the very dirt
But still, like dust, I'll rise.
Does my sassiness upset you?
Why are you beset with gloom?
'Cause I walk like I've got oil wells
Pumping in my living room.
Just like moons and like suns,
With the certainty of tides,
Just like hopes springing high,
Still I'll rise.
Did you want to see me broken?
Bowed head and lowered eyes?
Shoulders falling down like teardrops.
Weakened by my soulful cries.
Does my haughtiness offend you?
Don't you take it awful hard
'Cause I laugh like I've got gold mines
Diggin' in my own back yard.
You may shoot me with your words,
You may cut me with your eyes,
You may kill me with your hatefulness,
But still, like air, I'll rise.
Does my sexiness upset you?
Does it come as a surprise
That I dance like I've got diamonds
At the meeting of my thighs?
Out of the huts of history's shame
I rise
Up from a past that's rooted in pain
I rise
I'm a black ocean, leaping and wide,
Welling and swelling I bear in the tide.
Leaving behind nights of terror and fear
I rise
Into a daybreak that's wondrously clear
I rise
Bringing the gifts that my ancestors gave,
I am the dream and the hope of the slave.
I rise
I rise
I rise.
Just My Mask
Of course I'm fine, why do you ask?
Oh don't mind this, it's just my mask.
It hides the grief, it hides the strife,
I wear this mask, to escape the knife.
Don't forget this, my pain is real,
I'm not lying, this is how I feel.
You sit there saying, it can't be true,
it is for me, just not for you.
You say my heart, must be a sight,
cold as ice, and black as night.
It's not my heart, only my soul,
but killing me, must be your goal.
You're getting close, I hope you know,
you really don't, have far to go.
Soon enough, I'll reach my end,
you'll have my soul, to tear and rend.
But you don't know, you never ask,
you never look, beyond the mask.
The look on my face, is giving me away,
I wonder now, what you will say?
You've asked me here, you'll know now,
I'll take it off, I'll take a bow...
I can't do it now, tell you the truth,
I must keep up, my pretense of youth.
"Of course I'm fine, why do you ask?
Oh don't mind this, it's just my mask"
Oh don't mind this, it's just my mask.
It hides the grief, it hides the strife,
I wear this mask, to escape the knife.
Don't forget this, my pain is real,
I'm not lying, this is how I feel.
You sit there saying, it can't be true,
it is for me, just not for you.
You say my heart, must be a sight,
cold as ice, and black as night.
It's not my heart, only my soul,
but killing me, must be your goal.
You're getting close, I hope you know,
you really don't, have far to go.
Soon enough, I'll reach my end,
you'll have my soul, to tear and rend.
But you don't know, you never ask,
you never look, beyond the mask.
The look on my face, is giving me away,
I wonder now, what you will say?
You've asked me here, you'll know now,
I'll take it off, I'll take a bow...
I can't do it now, tell you the truth,
I must keep up, my pretense of youth.
"Of course I'm fine, why do you ask?
Oh don't mind this, it's just my mask"
The Mirror
My mirror is broken, or at least it seems to be,
for today I discovered an old man staring back at me.
The face I recognized,
But he had hair of gray, and there were wrinkles around the eyes.
I waved. I rubbed the mirror with my sleeve.
No matter what I tried, he simply wouldn't leave.
This can't be me, I thought. I am much more svelte.
Just look at the way the belly hangs over his belt!
I also thought it was very queer.
The hair stopped growing atop his head and was growing out of each ear!
Who was this imposter, and what is he doing there,
this man of age with silver in his hair?
Why is my mirror doing this to me?
Having this old man staring back at me?
for today I discovered an old man staring back at me.
The face I recognized,
But he had hair of gray, and there were wrinkles around the eyes.
I waved. I rubbed the mirror with my sleeve.
No matter what I tried, he simply wouldn't leave.
This can't be me, I thought. I am much more svelte.
Just look at the way the belly hangs over his belt!
I also thought it was very queer.
The hair stopped growing atop his head and was growing out of each ear!
Who was this imposter, and what is he doing there,
this man of age with silver in his hair?
Why is my mirror doing this to me?
Having this old man staring back at me?
Wednesday, 13 July 2016
family poems
I don't know when it happened.
I don't know when she came,
But she's the one I always knew,
Grandma was her name.
She taught me how to tie my shoes.
She taught me how to talk.
And though I can't remember,
I think she taught me how to walk.
When all the other kids in school
Would talk about Mom and Dad,
I wondered where my parents were;
That made me kinda sad.
And sometimes there were days I'd cry
Or hide my head in shame.
But Grandma took it all in stride
And loved me all the same.
She'd wrap her arms around me
And kiss me on the head.
She'd tell me that she loved me
When she tucked me into bed.
Being a teen, I remember the days
When being with friends was more fun.
And I wondered what it would have been like
To actually be someone's son,
To have a regular family,
Some siblings, a mom, and a dad.
What had I done to deserve less than others?
Sometimes I felt so mad.
"It's alright, it's okay," Grandma would say,
"One day you'll understand why,
Life just isn't fair to everyone, you see.
It's always okay to cry."
And when I went off to college,
I met the love of my life.
It was Grandma who was the first I told
That I planned to make her my wife.
Soon after I'd become a father,
For that I could hardly wait.
To have a child of my very own,
And to make my Grandma a "Great."
A little girl to share her name,
For all that she'd given me.
So much I owed to Grandma,
That was plain to see.
As time passed and life grew short
I hoped my Grandma knew
That it was her love and her support
That always got me through.
If I could tell her one more thing
"Thanks Grandma," is what I 'd say
For loving me and making me
The man I am today.
I don't know when she came,
But she's the one I always knew,
Grandma was her name.
She taught me how to tie my shoes.
She taught me how to talk.
And though I can't remember,
I think she taught me how to walk.
When all the other kids in school
Would talk about Mom and Dad,
I wondered where my parents were;
That made me kinda sad.
And sometimes there were days I'd cry
Or hide my head in shame.
But Grandma took it all in stride
And loved me all the same.
She'd wrap her arms around me
And kiss me on the head.
She'd tell me that she loved me
When she tucked me into bed.
Being a teen, I remember the days
When being with friends was more fun.
And I wondered what it would have been like
To actually be someone's son,
To have a regular family,
Some siblings, a mom, and a dad.
What had I done to deserve less than others?
Sometimes I felt so mad.
"It's alright, it's okay," Grandma would say,
"One day you'll understand why,
Life just isn't fair to everyone, you see.
It's always okay to cry."
And when I went off to college,
I met the love of my life.
It was Grandma who was the first I told
That I planned to make her my wife.
Soon after I'd become a father,
For that I could hardly wait.
To have a child of my very own,
And to make my Grandma a "Great."
A little girl to share her name,
For all that she'd given me.
So much I owed to Grandma,
That was plain to see.
As time passed and life grew short
I hoped my Grandma knew
That it was her love and her support
That always got me through.
If I could tell her one more thing
"Thanks Grandma," is what I 'd say
For loving me and making me
The man I am today.
Friday, 8 July 2016
The Paradoxical Commandments
People are illogical, unreasonable, and self-centered.
Love them anyway.
If you do good, people will accuse you of selfish ulterior motives.
Do good anyway.
If you are successful, you will win false friends and true enemies.
Succeed anyway.
The good you do today will be forgotten tomorrow.
Do good anyway.
Honesty and frankness make you vulnerable.
Be honest and frank anyway.
The biggest men and women with the biggest ideas can be shot down by the smallest men and women with the smallest minds.
Think big anyway.
People favor underdogs but follow only top dogs.
Fight for a few underdogs anyway.
What you spend years building may be destroyed overnight.
Build anyway.
People really need help but may attack you if you do help them.
Help people anyway.
Give the world the best you have and you'll get kicked in the teeth.
Give the world the best you have anyway.
Love them anyway.
If you do good, people will accuse you of selfish ulterior motives.
Do good anyway.
If you are successful, you will win false friends and true enemies.
Succeed anyway.
The good you do today will be forgotten tomorrow.
Do good anyway.
Honesty and frankness make you vulnerable.
Be honest and frank anyway.
The biggest men and women with the biggest ideas can be shot down by the smallest men and women with the smallest minds.
Think big anyway.
People favor underdogs but follow only top dogs.
Fight for a few underdogs anyway.
What you spend years building may be destroyed overnight.
Build anyway.
People really need help but may attack you if you do help them.
Help people anyway.
Give the world the best you have and you'll get kicked in the teeth.
Give the world the best you have anyway.
Subscribe to:
Posts (Atom)